ေလာကဓံဆိုတဲ့ေလ။
အမွတ္မထင္ ထင္ရာစိုင္း
ရိုင္းသမွ် ေမႊ။
တစ္ခါတစ္ရံ ရြက္ႏုေႀကြ
တစ္ခါတစ္ရံ ရြက္ႏုေ၀
ေႀကြတစ္ခါ ေ၀တစ္လွည္႔။
မုန္းခ်စ္ မဟူသာ
သူ႔အခါ သူ႔ခ်ိန္ေရာက္က
ေလာကဓံ သူေမႊေႏွာက္ေနက်
ေႀကာက္စရာလည္း မလို
ငိုစရာလည္း မဟုတ္
ႀကံဳလာလွ်င္ မျဖဳန္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔
လမ္း မေပ်ာက္ေစနဲ႔။
တင္မိုး
ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပသည္။
Monday, July 27, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment