အတန္းထဲမွာ သီတာ တစ္ေယာက္က လြဲျပီး ဘယ္သူမွ မရွိပါလား။ သီတာ ထုိင္ေနတဲ့ ခံုနားမွာ ၀င္ထိုင္လိုက္ျပီး ဘာေျပာရမွန္းမသိ ျဖစ္ေနတဲ့ကိုယ့္ကို သီတာက
“နင္တစ္ေယာက္တည္းလား ေက်ာ္ဇင္၊ ေက်ာ္စုိးနဲ႕ ရန္ႏို္င္ထြန္းေကာ”
“ကင္တင္းမွာ”
ခပ္တိုတို ေျဖျပီး ဘလက္ဘုတ္ကိုသာ စိုက္ႀကည္႕ေနမိတယ္။ ငါ့ရင္ထဲမွာ နင့္ကို ေမးခ်င္တာ ေျပာခ်င္တာ အမ်ားႀကီးပါပဲ သီတာရယ္----
သီတာက သူ႕လြယ္အိတ္ထဲက စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဆြဲထုတ္ျပီး စာႀကည္႕ဖို႕ျပင္ေတာ့
“ေနပါဦး ဒီေန႕ ဘယ္ဘာသာ က်ဴတိုရီရယ္ ရွိလို႕လဲ”
“က်ဴတိုရီရယ္ မရွိပါဘူး။ ငါ ေက်ာင္းပ်က္ထားတာ မ်ားေတာ့ အခ်ိန္ရတုန္း စာႀကည္႕ေနရတာ”
အဲဒါပဲ ငါသိခ်င္ေနတာ --- နင္ဘာလို႕ ေက်ာင္းပ်က္တာလဲ---- ဒါေပမယ့္ အဲဒီေမးခြန္းဟာ နင္ မေျဖခ်င္ဆံုး ေမးခြန္းမွန္း ငါသိေနေတာ့ ----
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
ေက်ာ္ဇင္ ဘာေမးခ်င္လဲဆိုတာ ကိုယ္ရိပ္မိပါတယ္။ ေမးလာခဲ့ရင္ ဘယ္လုိ ေျဖရမလဲဆုိတာ ကိုယ္ မေတြးတတ္ပါဘူး။ ကိုယ္မလုပ္ခဲ့တဲ့ အမွားတစ္ခုအတြက္ ေျဖရွင္းခ်က္ေတာင္းလာရင္ ဘယ္လုိ ေျဖရွင္းရမလဲဆုိတာ ဘယ္သူမ်ား နားလည္ႏိုင္မလဲ။ ဘယ္သူမ်ား တတ္စြမ္းသလဲ ။ ေလ့လာ သင္ယူလိုက္ခ်င္ပါတယ္။
မနက္က အျဖစ္ကို စဥ္းစားရင္း ခုတင္ေပၚမွာ ဟိုဘက္လွည္႕လိုက္ ဒီဘက္လွည္႕လိုက္ လုပ္ေနတဲ့ ကိုယ့္ကို ပုလဲက
“မသီတာ အိပ္မေပ်ာ္ရင္လည္း စာ ထ လုပ္ပါလား စာေမးပြဲလည္း နီးေနျပီပဲဟာ”
“မနက္က်မွ ထလုပ္မယ္ ပုလဲရယ္”
“အခုလည္း အိပ္ေပ်ာ္တာမွ မဟုတ္ဘဲ ထပါ မသီတာ ပုလဲ လက္ဖက္ သုပ္ေပးမယ္ ”
ဟင္း --- ကိုယ့္အျဖစ္ကလည္း ကိုယ့္ထက္ အတန္းေကာ အသက္ပါ ငယ္တဲ့သူက ကိုယ့္ကို ျပဳျပင္ ဆံုးမေနရပါလား-----
ခုတင္ေပၚက လူးလဲထျပီး ေစာင္ကို ျဖန္႕ျပီးေခါက္လိုက္ေတာ့ အမွတ္မထင္ ကိုယ့္ေစာင္ ေထာင့္စြန္းက စားပြဲေပၚက စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ထိမိျပီး စာအုပ္က ႀကမ္းျပင္ကို က်သြားေတာ့တယ္။ ေစာင္ကို ျပီးေအာင္ ေခါက္ျပီး ႀကမ္းေပၚ က်ေနတဲ့ စာအုပ္ကုိ ေကာက္လုိက္ေတာ့ စာရြက္ေခါက္ေလး တစ္ခုက ေလွ်ာခနဲ ထြက္က်သြားျပန္တယ္။
စာကို ေကာက္ယူျပီး ဖတ္ႀကည္႔မိေတာ့
သီတာ
နင့္မွာ ဘာအခက္အခဲေတြ ရွိေနလဲ။ ငါ့ကို ေျပာျပပါလား။ မဟုတ္ရင္လည္း ႏွင္းႏွင္းေ၀ကို ေျပာျပေပါ့။ နင့္အခက္အခဲကို သိမွ နင့္ကို ငါတို႕က ကူညီလို႕ ရမွာေလ။ ဘာကိစၥပဲ ျဖစ္ျဖစ္ နင္တစ္ေယာက္တည္း မဆံုးျဖတ္ပါနဲ႕။ စာေမးပြဲလည္း နီးေနျပီ။ ေက်ာင္းမပ်က္ပါနဲ႕ေတာ့။
နင့္ကို အျမဲခင္ေနမယ့္
ေက်ာ္ဇင္
စာကို ကိုင္ျပီး ငိုင္ေနမိတယ္။ လက္ဖက္သုပ္ပန္းကန္နဲ႕ ေရေႏြးဓါတ္ဗူးကို သယ္ျပီး အခန္းထဲ ၀င္လာတဲ့ ပုလဲက
“ဘယ္သူ႕ဆီက စာလဲ မသီတာ အိမ္ကလား ဘာျဖစ္လို႕လဲ”
“ေက်ာ္ဇင္ဆီက စာပါ”
“ေမးရဦးမယ္ ။ ကိုေက်ာ္ဇင္နဲ႕ မသီတာက ဘယ္လိုလဲ ”
“ရိုးရိုးသားသားပါပဲ”
“မျဖစ္ႏိုင္တာ မသီတာကလည္း ကိုယ့္အခ်င္းခ်င္းပဲဟာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေပါ့ ေျပာျပပါ ”
“ေက်ာ္ဇင္ အစ္မကို ပရိုပို႔စ္ လုပ္ထားတာေတာ့ ဟုတ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ အစ္မက သူ႕ကို သူငယ္ခ်င္း လုိပဲ ခင္တယ္။ ေက်ာ္ဇင္က စိတ္ေကာင္းတယ္။ ေျဖာင့္မတ္တယ္။ အစ္မကိုလည္း သူသနားတယ္ ထင္ပါရဲ႕။ အကူအညီလုိရင္ ေျပာဖုိ႕ အျမဲေျပာတယ္။”
“ပုလဲတို႕ အတန္းထဲက ကိုေက်ာ္စိုး ၀မ္းကြဲညီမကို မသီတာ သိတယ္ မဟုတ္လား”
“အင္း သိတာေပါ့ တစ္ျမိဳ႕တည္းသားေတြပဲ”
“သူကေတာင္ေျပာတယ္ မသီတာက ဘာျဖစ္လုိ႕ ကိုေက်ာ္ဇင္ကို ျပန္မႀကိဳက္တာလဲ မသိဘူးတဲ့”
သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ကိုယ့္ကို ဒီလုိပဲ ေ၀ဖန္ႀကပါတယ္။ ကိုယ့္မွာလည္း ျပႆနာေတြ အစုလုိက္ အျပံဳလုိက္နဲ႕မို႕ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္သူ႕ကိုမွ ျပန္ႀကိဳက္ဖို႕ စိတ္မကူး၀ံ့ပါဘူး။ ျပီးေတာ့ ကိုယ့္ နာမည္ မေကာင္းသတင္းထြက္ေနတာကို ေက်ာ္ဇင္ကေကာ မႀကားဖူးလုိ႕ ေျပာႏိုင္မလား။
ကဲ စိတ္ကို ျငိမ္ျငိမ္ထားျပီး စာႀကည္႕ ။ ဒီအေျဖကို စာေမးပြဲျပီးမွပဲ ေသေသခ်ာခ်ာ ရွာစမ္းပါ သီတာ----
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဆံုးမရင္း စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ဖြင့္လိုက္မိပါေတာ့တယ္။
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
“ေသခ်ာလို႕လား ကိုခင္ေမာင္ ေကာင္မေလး ႀကည္႕ရတာ ရိုးသားပံုရပါတယ္။ သူမ်ား သမီးပ်ိဳေလးကို လက္လြတ္စပယ္ မေျပာပါနဲ႕ ။ ကၽြန္မတို႕ သားကေကာ အဲဒီေလာက္ မိုက္ပါ့မလား။”
“သိပ္ေသခ်ာတာေပါ့ကြာ ငါ့သူငယ္ခ်င္း ျမင့္ထူးကို မင္းသိတယ္မဟုတ္လား။ ျမ၀တီနဲ႕ ရန္ကုန္ကုိ ကုန္ကူးေနတဲ့လူေလကြာ”
“သိပါတယ္ အဲဒီလူက ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ”
“သူက ငါ့ကို ေျပာျပတာကြ။ ေကာင္မေလး အေမကလည္း အဲဒါပဲ လုပ္စားေနတာတဲ့ ။ ဒီလူ မလိမ္တတ္ဘူးဆုိတာ ငါသိပါတယ္။”
“ႀကည္႕ရတာ သားနဲ႕ အဲဒီေကာင္မေလးက သမီးရည္းစား မျဖစ္ေသးတဲ့ပံုပဲ။ ဘယ္လုိပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တိတိက်က် သိရေအာင္ စံုစမ္းႀကတာေပါ့ ကိုခင္ေမာင္ ။”
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က ေခ်ာင္းနားေထာင္ဖုိ႕ လာခဲ့တာ မဟုတ္။ မနက္ဖန္ စာေမးပြဲေႀကး သြင္းဖုိ႕ ေမေမ့ဆီမွာ ပိုက္ဆံလာေတာင္းရင္း ေဖေဖနဲ႕ ေမေမ စကားေျပာေနတဲ့ အသံကို ႀကားလို႕ တံခါး မေခါက္ေသးဘဲ ရပ္ေနရာက ဒီစကားေတြကို ႀကားရတာ။
နင့္သတင္း ႀကားရတာမွန္သမွ် ေမာစရာခ်ည္းပါပဲလား သီတာရယ္---------။
Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx
Sunday, August 2, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment